Συγκρατούμε τα ακόλουθα:
«… Μετά τη δωδεκάχρονη παραμονή του καλλιτέχνη στην Κούβα, η παλέτα του διευρύνθηκε και περιλαμβάνει χρώματα με έντονο κορεσμό και δύναμη, όσο και πιο υποτονικά –κυρίως παράγωγα ή συμπληρωματικά- για να ισορροπήσει τις εντάσεις των αντιθέσεων. Σε πολλά έργα του, με την αλλαγή της παλέτας του, εκφράζει τη διάθεσή του να αφηγηθεί μία ιστορία σε διαφορετική χρωματική «τονικότητα». Παρατηρούμε τη χρήση τους όταν επιθυμεί να διαχωρίσει συμπλέουσες μορφές και συγγενείς έννοιες (το λευκό-μπλε στα μάτια της Ερινύας αποτελεί το εσωτερικού του «Ματιού της Δικαιοσύνης» στον ίδιο πίνακα), ή καλά κρυμμένες ιδέες (η παλέτα της «Ταυρομαχίας» αποτελείται μόνο από τα χρώματα της Ισπανικής σημαίας). Το «Φάντασμα της ΄Όπερας» έχει αποτινάξει τη μάσκα του –όπως θα έπρεπε να γίνει σε μια κοινωνία αλήθειας- και επουλώνει τις πληγές του. Ως θύμηση του υλικού από το οποίο αποτελείται αυτό το στοιχείο(μάσκα) στο ένδυμά του διαχέεται μεταλλικό χρώμα στην απόχρωση του ορείχαλκου, ώστε τα δύο πρόσωπα να είναι απαλλαγμένα από κρυπτά στοιχεία.
Η θεματολογία του, περιλαμβάνει στοιχεία μυθικών ή φανταστικών όντων και μορφών, όμως, η νοηματοδότησή τους συντελείται και από την ερμηνεία και την ταυτότητα που τους αποδίδει. Ο «Θάνατος του Μινώταυρου» σηματοδοτεί και το τέλος των ανθρωποθυσιών. Η «Μήδεια» απαιτεί σεβασμό, αφού έχει αποσυνδεθεί από το ρόλο της οικοκυράς και της βρεφοκομούσας, όντας η κυρία του παλατιού. Και η»Ηλέκτρα» συντηρεί το πατριαρχικό μίσος καταλήγοντας στο να ρίχνει τη στάχτη του «αδελφού» της, ενώ με το άλλο της χέρι, σε θέση θρήνου και ικεσίας, ορίζει την κάθετο του πίνακα.
Απορροφά δημιουργικά επιρροές και τεχνικές χωρίς να αντιγράφει. Αγωνίζεται ενσυνείδητα προκειμένου να μην επαναλαμβάνεται. Και ποτέ δεν «ζωγραφίζει για να βγάλει χρήματα». Χρησιμοποιεί, έντονα, διάφορα μοτιβικά στοιχεία οργανικής προέλευσης, όπως το μάτι, αφού θεωρεί «τον καθρέφτη της ψυχής» και το πόνημά του αποτελεί «κατάθεση ψυχής». Το μάτι, χρησιμοποιείται και σαν κεντρικός πόλος και σαν στοιχείο εισαγωγής του θεατή στον ίδιο τον πίνακα. Περιβάλλεται από ανθρώπινα μορφολογικά στοιχεία (μικρότερα μάτια και πρόσωπα που του θυμίζουν βλεματικές επαφές με άτομα που «γνώρισε» ή «θυμάται»), ή μορφές που συγγενεύουν ή αλληλο-συνίσται (τρείς διαφορετικές μοτιβικές συγκλίσεις εντοπίζονται κάτω από περιγράμματα πτηνών στις «Ερινύες»). Επίσης, επειδή δεν βαδίζει οδηγούμενος από τον «Ευρωπαϊκό» κανόνα της ψευδαίσθησης (φωτοσκιάσεις, προοπτικό βάθος) τα έργα του χαρακτηρίζονται από ιδιαίτερη αμεσότητα. Όταν υπάρχει ένα κεντρικό πρόσωπο, η ιδέα «σπάει το κέλυφος» και απλώνει την κύρια μορφή, περιβάλλοντάς την με νέα στοιχεία με τα οποία είτε συνδιαλέγεται, είτε την δορυφορούν.
Για τη θέση του σήμερα, συμπυκνώνω τρείς επιφανείς ακαδημαϊκούς. Πρώτα η Anna Dezeuze, παρατηρεί ότι «μετά τα μέσα του εικοστού αιώνα, πολλοί καλλιτέχνες θέλησαν να επανακαθορίσουν τα όρια ανάμεσα στην Τέχνη και τη Ζωή». Ο τίτλος «Περιπλανήσεις της Φαντασίας», μας προσκαλεί να περιδιαβούμε μαζί του τα έργα του, προκειμένου να γνωρίσουμε το δικό του μέτρο δημιουργικότητας. Ο Michael Corris, παρατήρησε ότι αυτό που άλλαξε στην Τέχνη, την ίδια περίοδο, ήταν : «η πρόθεση (των καλλιτεχνών) να μεταφέρουν στο κοινό τους την αίσθηση της πολιτιστικής τους ελευθερίας», κάτι που παρατηρείται εδώ μέσα την ποικιλομορφία των αλληλοσυνδεόμενων μορφών. Και, όπως συμπληρώνει η Lucy Lippard, “οι καλλιτέχνες είναι πιο δυνατοί, όταν ελέγχουν το δικό τους μέλλον και ανταποκρίνονται σε αυτό που γνωρίζουν καλύτερα». Γι’ αυτό επιθυμεί να αφήνει το δημιουργικό του αποτύπωμα, ακόμη και σε χρηστικά, εμπορευματικού χαρακτήρα αντικείμενα τα οποία μεταμορφώνει, σπάζοντας ένα ακόμη στερεότυπο που στοίχειωσε την Ευρωκεντρική οπτική στην Τέχνη: τον διαχωρισμό μεταξύ «υψηλής» και «διακοσμητικής» τέχνης , όπως η Mary Sheriff εντοπίζει με οξυδέρκεια.
Πορευόμενος ανάστροφα, έχοντας παρουσιάσει έναν αυτόφωτο καλλιτέχνη, με μοναδική προσφορά και ερείσματα που προκαλούν συγκίνηση και θαυμασμό.,
Ευχαριστώ άπασες-άπαντες και εύχομαι να συνδιαλλαγούμε δημιουργικά με τον δημιουργό κ.Τόλη
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Π.ΒΡΕΛΛΗΣ»
Commentaires